تأثیر شدت محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای بر عملکرد، ترکیب لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

این آزمایش برای مقایسه اثر محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای روی عملکرد، خصوصیات لاشه و ترکیبات خون در جوجه های گوشتی نر انجام شد. جوجه ها در هفته اول بعد از هچ بصورت آزاد تغذیه شدند. برنامه های محدودیت غذایی از 7 تا 14 روزگی یا 7 تا 21 روزگی اعمال گردید. جوجه ها در تیمار 1 در کل آزمایش بصورت آزاد تغذیه شدند (al). پرندگان در تیمار های 2 و 3 تحت تاثیر محدودیت غذایی کمی براساس نیازهای انرژی نگهداری (qfrm) یا 50% رشد (qfrg)، قرار گرفتند. پرندگان در تیمار های 4 و 5 تحت تاثیر محدودیت غذایی براساس برنامه تغذیه وعده ای از 7 تا 14 روزگی (mf14) یا 7 تا 21 روزگی (mf21) قرار گرفتند. 5 تکرار حاوی 12 جوجه گوشتی برای هر تیمار در نظر گرفته شد. در انتهای دوره آزمایش نتایج نشان داد که گروه های محدودیت غذایی کمی (qfrm و qfrg) در مقایسه با (al) یا (mf) افزایش وزن کمتری داشتند (0/05>p). جوجه های گوشتی تحت تاثیر برنامه های محدودیت غذایی کمی خوراک کمتری در مقایسه با جوجه های گوشتی (al) و (mf) مصرف کردند (0/05>p). اختلاف معنی داری بین گروه های (al) و (mf) در میزان افزایش وزن و مصرف خوراک مشاهده نگردید. در انتهای آزمایش، ضریب تبدیل غذایی برای پرندگان گروه (mf14) بهبود یافته بود. وزن لاشه بطور معنی داری در گروه شاهد نسبت به گروه های محدودیت کمی بیشتر بود اما از لحاظ آماری اختلافی با گروههای (mf) نداشت. وزن چربی حفره شکمی، وزن بطن راست و نسبت وزن بطن راست به دو بطن (شاخص آسیت) تحت تاثیر برنامه های محدودیت غذایی قرار نگرفته بود. ترکیبات خون از قبیل تری آسیل گلیسرول، کلسترول، لاکتات دهیدروژناز (ldh) و هماتوکریت تحت تاثیر رژیمهای غذایی قرار گرفته بودند (0/05>p). نتایج این آزمایش نشان داد که محدودیت غذایی کمی از 7 تا 14 روزگی منجر به کاهش عملکرد و وزن لاشه در جوجه های گوشتی شد. تغذیه وعده ای از 7 تا 14 روزگی یا 7 تا 21 روزگی اثر منفی روی عملکرد و وزن لاشه در جوجه های گوشتی نداشت.